Od 1 stycznia 2009 roku obowiązek wystawienia certyfikatu energetycznego dotyczy każdego budynku oddawanego do użytku oraz budynku, który podlega zbyciu lub najmowi. Certyfikat taki potrzebny jest także w przypadku, gdy w wyniku przebudowy lub remontu budynku, ulega zmianie jego charakterystyka energetyczna. Poniżej znajdują się odpowiedzi na najczęstsze pytania.
Proszę o kontakt telefoniczny na numer 0 601 45 86 08
lub przez pocztę e-mail: jacekfi@poczta.onet.pl
Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku ( czy też certyfikat
energetyczny) może sporządzać osoba:
1) posiadająca uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności
architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej lub instalacyjnej;
2) po szkoleniu i zdaniu egzaminu uprawniającego do sporządzania certyfikatu
przed ministrem właściwym do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i
mieszkaniowej. Wykaz szkół wyższych spełniających ten warunek znajduje się na
stronie internetowej ministerstwa infrastruktury;
3) po min. rocznych studiach podyplomowych na kierunkach: architektura,
budownictwo, inżyniera środowiska, energetyka lub pokrewne w zakresie audytu
energetycznego na potrzeby termomodernizacji oraz oceny energetycznej budynków;
Osoba wydająca certyfikaty będzie się nazywała audytorem energetycznym, choć to
nazwa nieco myląca, bo tak nazywa się już osoba uprawniona do sporządzania
audytu energetycznego. Natomiast wymagania potrzebne do sporządzania audytu
energetycznego są różne od wymagań stawianym audytorom sporządzającym certyfikat
energetyczny. Dobrze więc sprawdzić czy nasz audytor to na pewno osoba
upoważniona do sporządzania świadectwa.
Świadectwo charakterystyki energetycznej (certyfikat energetyczny ) sporządza się w formie:
- pisemnej, oprawione w okładkę formatu A-4, w sposób uniemożliwiający jego zdekompletowanie;
- elektronicznej, tożsame z wersją pisemną i zapisane w wersji tylko do odczytu, uniemożliwiającej edycją;
Wyróżniamy 4 rodzaje świadectw charakterystyki energetycznej:
1) budynku mieszkalnego;
2) budynku;
3) lokalu mieszkalnego;
4) części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową;
Dokumenty te różnią się nieznacznie rodzajem zamieszczanych informacji.
We wszystkich spotykamy wykres suwakowy, przedstawiający poziom zużycia energii
w porównaniu z wymaganiami określonymi w przepisach budowlanych (możesz
przeczytać na naszej stronie w zakładce 'Podstawy prawne' - 'Dz. U. Nr 75, poz.
690, z 2003 r.'), lecz w świadectwie energetycznym dla budynku i oraz dla części
budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową, w suwaku mamy
jeszcze dwie małe strzałki z dołu (patrz fot.1). Dolne strzałki wskazują EP wg
przepisów dla budynków nowych i przebudowanych, duża górna strzałka pokazuje
natomiast EP dla ocenianego budynku, części budynku lub lokalu. Powinna ona być
po lewej stronie, znaczy wtedy, że budynek, czy lokal jest bardziej
energooszczędny niż minimum przedstawione w przepisach, gdy strzałka jest po
prawej- budynek nie spełnia wymagań przepisów i jest to sygnał do zastanowienia
się nad termoizolacją.
Przykład Świadectwa Charakterystyki Energetycznej dla budynku mieszkalnego Świadectwo_energetyczne_1
Przykład Świadectwa Charakterystyki Energetycznej dla budynku Świadectwo_energetyczne_2
Przykład Świadectwa Charakterystyki Energetycznej dla lokalu mieszkalnego Świadectwo_energetyczne_3
Przykład Świadectwa Charakterystyki Energetycznej dla części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową Świadectwo_energetyczne_4
Zgodnie ze znowelizowanym prawem budowlanym od 1 stycznia 2009 r. mieszkania,
domy, a także magazyny i powierzchnie biurowe, które będą sprzedawane lub
wynajmowane, muszą posiadać świadectwo charakterystyki energetycznej budynku
(zwane też w skrócie świadectwem energetycznym czy też
paszportem, certyfikatem energetycznym, atestem lub etykietą
energetyczną). Charakterystykę energetyczną określa się na podstawie obliczonego
wskaźnika rocznego zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną budynku
ocenianego. Wprowadzenie ograniczeń zużywania energii jest konieczne, gdyż
zasoby naturalne, obejmujące produkty naftowe, gaz ziemny i paliwa stałe,
stanowiące podstawowe źródło energii, są także źródłami emisji dwutlenku węgla.
Budynki mieszkalne i użyteczności publicznej, stanowią większość wszystkich
budynków w UE i pochłaniają ponad 40% energii jako odbiorca końcowy, wartość ta
stale rośnie w wyniku rozwoju sektora, a co za tym idzie rośnie zużycie energii
i emisja dwutlenku węgla.
Stąd Dyrektywa 2002/91/EC Parlamentu Europejskiego i Rady Unii z dnia 16
grudnia 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (EPBD),
przyjętej 4 stycznia 2003r. Dyrektywa to akt prawny UE, wydawany w przypadku
potrzeby realizacji wspólnych celów, narzuca ona cele i terminy, natomiast każde
państwo na swój sposób wdraża ją w życie, w Polsce przyjmowane są ustawy i
przepisy wykonawcze. Dyrektywa ma być wdrożona we wszystkich krajach UE. Polski
system charakterystyki energetycznej budynków ma być do niej dostosowany. Ma to
służyć promocji poprawy jakości energetycznej budynków w obrębie państw
Wspólnoty, natomiast celem długoterminowy- ograniczenie zatrucia środowiska
naturalnego i ograniczenie emisji dwutlenku węgla do atmosfery.
Świadectwo energetyczne ma być ważne w Polsce przez 10 lat. Należy je jednak
odnowić nie tylko jeśli upłynął termin ważności, ale także gdy w wyniku
przebudowy czy remontu zmieniły się parametry charakterystyki energetycznej.
System świadectw nie dotyczy budynków, które nie są przewidziane do sprzedaży,
wynajmu lub modernizacji i nie wprowadza żadnych nowych obciążeń finansowych dla
ich właścicieli.
Cele certyfikatu:
-przyczynienie się do stałego zmniejszenia zużycia energii wykorzystywanej do
ogrzania domu lub mieszkania, przy zachowaniu a nawet poprawie komfortu
użytkowników;
-upowszechnienie informacji o zużyciu energii w budynku, cenach poszczególnych
rozwiązań energetycznych i możliwościach podniesienia standardu oraz
zmniejszenia kosztów, przy wykorzystaniu nowoczesnych rozwiązań;
- umożliwienie dokonywania w pełni uczciwych transakcji sprzedaży i wynajmu,
gdyż cechy energetyczne decydują o koszcie eksploatacji, a także mają istotny
wpływ na komfort użytkowania pomieszczeń w budynkach;
- motywowanie wszystkich osób biorących udział w procesie projektowym i
budowlanym oraz właściciela budynku do podejmowania świadomych rozwiązań
energetycznych:
a) projektantów- do taktowania energooszczędności jako niezbędnej cechy
projektowanych budynków, której zapewnienie musi być brane pod uwagę we
wszystkich stadiach opracowania projektu
b) wykonawców i deweloperów - do szczególnej uwagi na jakość elementów decydują
o ich energooszczędności
c) właścicieli i zarządców budynków-do stałego intensywnego działania
zmierzającego do uzyskania przez budynek wysokiej klasy jakości energetycznej
Świadectwo energetyczne (czy też certyfikat energetyczny) nie jest potrzebne
w przypadku budynków:
1) podlegających ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece
nad zabytkami;
2) używanych jako miejsca kultu i do działalności religijnej;
3) przeznaczonych do użytkowania w czasie nie dłuższym niż 2 lata;
4) niemieszkalnych służących gospodarce rolnej;
5) przemysłowych i gospodarczych o zapotrzebowaniu na energię nie większym niż
50 kWh/m2a;
6) mieszkalnych przeznaczonych do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku;
7) wolnostojących o powierzchni użytkowej poniżej 50 m2